Sharing is Caring.
Wednesday, February 22
![]() Assalamualaikum and hallo earthlings! :) Yeahh, first of all, I want to apologize for my lapse of my feelings on the previous post. Macam tak patut je diceritakan dekat blog kan? Biarlahhh~ Heeee xD Okay, sharing is caring, right? But caring is scaryy~ Hahaha. My cousin told my brother like that. So sengal. Hmm okay, kenapa sharing is caring tu? Haaa, ni yang syaa nak cerita ni. Korang kan, kalau ada masalah, cerita lah dekat orang yang korang percaya. Jangan pendam, buat sakit hati je kan? Tak pasal-pasal nanti sakit mental. Haha. And yeahh, kalau nak share tu pun, janganlah terlampau over. Boleh buat orang lain annoyed pulak dengan korang nanti. Fikirlah jugak yang orang lain pun ada masalah masing-masing. Tapi tapi tapi tapi! Janganlah pulak korang paksa seseorang tu cerita masalah dorang dekat korang. Sebab tak semua orang akan share masalah dorang. Maybe dorang ni spesis yang tak suka menyusahkan orang lain kan. Or dorang ni boleh selesaikan sendiri kan? So berpada-pada lah ehh :) Pernah tak rasa annoyed dengan kawan sendiri? Mesti pernah kan? Tapi pernah tak share benda tu dengan kawan korang yang lain pulak? Ada yang pernah, ada yang tak. Macam syaa dengan kawan-kawan. Kitorang pendam, hahaha. Dah lama sangat, baru semua nak buka mulut. And seriously tak sangka yang ada jugak yang fikir benda yang sama dengan kita kan? Baru-baru ni kitorang baru je story mory pasal someone. Hikhok, seriously tak sangka babe yang bukan syaa seorang je yang rasa! Hahaha. Memang lepas dah tahu tu, kitorang apa lagi kan. Semua luahkan perasaan masing-masing. And yeahh, banyak benda yang sama yang kitorang rasa. LOL, ruginya pendam lama-lama, sakit hati sorang-sorang. Hahaha. Hm puas ke tak? Honestly tak tak tak tak tak dan tak! Selagi tak dapat nak frankly cakap dengan hamba Allah itu, selagi tula rasa macam ada something wrong somewhere? Lalala~ But atleast dapat kurangkan sikit rasa ke-tidakpuas-hati. Hahaha. Peace. And sekarang ni, kitorang rasa macam dah malas nak layan hamba Allah tu. Rasa macam nak bagi penyepak pun ada tahu tak. Haha. Tapi masalahnya....... haihhhh~ Susah nak cakap. Open sangat lah dekat sini xD Tapi tapi tapi, syaa serious tak percaya apa yang korang cakap. I mean, korang cakap syaa tak pernah buat korang annoyed. Korang asyik puji puji puji puji and puji. Itu jela korang kan? Contoh macam my bestie a.k.a my real twins ni sembang dekat blog dia --> Click click x) Haha. Kay memanglah terharu :') Tapi syaa tak puas hati lahhhhhh! Tak mungkin takda, tak mungkin! Faham tak? Tembak sekor-sekor kang. Hahaha kay gurau -___- So okay, syaa harap sangat korang boleh terus terang dengan syaa. Please cakap apa yang korang tak puas hati? Please please please, I am begging you :'( Tengok, syaa dah nangis. Ayokkkkkk! D: Maaf, merepeks. ![]() Apa-apa pun, I have to thank to you all, friends. For being so nice to me. Always there by my side when I need someone to rely on. When I need a shoulder to cry on. When I need a punchbag to release my frustration. And also, when I need a 'food' for me to crab-crab-crab! Hahaha, padan muka xD Me, loveyou loveyou loveyou! Muah pipi kanan, muah pipi kiri :* Kay dah boleh lap balik. Ada air liur tu. Hahaha. Kay esok sekolah ye anak-anak. Sekian. *dah macam Pn Halimahton* |
|